زخم های ناشی از گلوله
زخم های ناشی از گلوله
زخم های ناشی از گلوله به دو دسته ی کلی تقسیم میشوند:
1. زخم های ناشی از گلوله های جنگی
2. زخم های ناشی از گلوله های ساچمه ای ( تفنگ های شکاری )
اولین اقدام در مدیریت زخم های ناشی از گلوله
１. ابتدا محل را برای خود و فرد زخمی از نظر وجود حیوانات وحشی ( هنگام شکار ) و سایر موارد امن کنید.
２. سعی کنید با یک کمربند یا کش ضخیم یا یک طناب بالاتر از محل خونریزی را محکم ببندید تا خونریزی کنترل شود
این کار را بیشتر از ۱ ساعت ادامه ندهید چون باعث سیاه شدن اندام میشود.
３. با ده لایه گاز استریل ، پارچه ی تمیز ، لباس فرد مجروح ، یا هر پارچه ی دیگر روی زخم را فشار دهید و بدون
برداشتن فشار از محل جراحت و با پاک کردن مدام و اعمال فشار با پارچه خونریزی را کنترل کنید.
４. علائم حیاتی بیمار را بررسی کنید و در اسرع وقت به یک مرکز درمانی مراجعه کنید.
５. با یک طناب یا بند یا وسیله ی دیگه پارچه ی چند لایه یا گاز های موجود بر روی زخم را در محل خود ثابت نگه دارید
و از برداشتن و دیدن مرتب محل جراحت اجتناب کنید.
６. برای جلوگیری از عفونت میتوانید از انتی بیوتیک های وسیع الطیف مانند تاوانکس ۷۵۰ ( هر ۲۴ ساعت یک عدد)
در زخم های عمیق تر ( یا سفالکسین ۵۰۰ هر ۶ ساعت یک عدد ) در زخم های سطحی تر استفاده کنید البته توجه داشته
باشید این دارو ها تا زمانی که به مرکز درمانی مراجعه کنید بابد مصرف شوند و حتما باید در اولین فرصت به یک
مرکز درمانی و یا کلینیک درمان زخم مراجعه کنید.
توجه:
- نگران عفونت محل زخم نباشید اولین و مهم ترین اقدام در این موارد حفظ جان بیمار است.
- خودتان سعی در، درآوردن گلوله ی جنگی نکنید زیرا خونریزی را تشدید میکند.
- گلوله های ساچمه ای را میتوانید یا یک موچین که با الکل و حرارت شعله ضد عفونی شده است خارج کنید
البته این کار نیاز به مهارت و تخصص دارد لطفا از در آوردن آنها از کنار چشم و صورت، کشاله ی ران، مچ دست، ستون فقرات
و مناطق حساس مثل گردن خودداری کنید.
4. جهت پانسمان محل زخم میتوانید از محلول بتادین رقیق شده با سرم شست و شو به نسبت مساوی استفاده کنید.
5. جهت پانسمان زخم حتما از گاز استریل خشک استفاده کنید و از مصرف گاز وازلینه خودداری کنید.
